ANADİLİ EĞİTİMİ DAVASI ÜST MAHKEMEYE TAŞINIYOR.

13 Kasim 2013 tarihinde Lahey Mahkemesi heyetinin vermis oldugu kararda anadili egitiminin önemli oldugunu, ancak bunun zorunlu olarak Hollanda hükümeti tarafindan uygulanmasi kanaati olmadığını açıklamıştır.
Anadili egitiminin bir hak olduğunu, bu hakkın yerine getirilmesi ve devletin yükümlülüğü oldugunu savunanan avukatlar, farklı uzmanlar tarafindan hazırlanmış raporları ile anadili eğitiminin yararlarını ve önemini mahkemeye ispatlamışlardı. Mahkeme ” çocuğun gelişimi için anadili eğitimi şart” demisti.
Hollanda Türkiyeli İşçiler Birliği (HTİB), Avrupa Akdeniz Göç ve Gelişmeler Merkezi (EMECMO), Türk Danışma ve Eğitim Vakfı (SIOT), Hollanda hükümetinin anadili egitimini desteklemedigini, uluslararası ve Avrupa kanunlarına aykırı davrandiklarını kanaat etmislerdir. Sözü gecen taraflar icin avukatları Fadime Kılıç ve Nazmi Türkkol Hollanda hükümetine karşı dava açmışlardı.
Hollanda da 2004 yilina kadar ilk okullarında haftada 1 veya 2 saat anadili egitimi veriliyordu. 2004 yilindan itibaren bu hak durdurulmustur.

Foto : Platform dergisi
Bugün Avukat Fadime Kılıç ile avukat Nazmi Türkkol tarafindan dava üst mahkemeye götürüldü.
Burada en önemli argümanımız olan BM Çocuk Hakları Sözleşmesi’nin madde 3, 28 ve 29. maddelerine değinilmemesini kararda büyük bir eksiklik olarak görüyoruz. Bunun üst mahkeme tarafından telafi edileceğine inanıyor ve güveniyoruz.

Madde 3 :

1. Kamusal ya da özel sosyal yardım kuruluşları, mahkemeler, idari makamlar veya yasama organları tarafından yapılan ve çocukları ilgilendiren bütün faaliyetlerde, çocuğun yararı temel düşüncedir.
2. Taraf Devletler, çocuğun ana–babasının, vasilerinin ya da kendisinden hukuken sorumlu olan diğer kişilerin hak ve ödevlerini de gözönünde tutarak, esenliği için gerekli bakım ve korumayı sağlamayı üstlenirler ve bu amaçla tüm uygun yasal ve idari önlemleri alırlar.
3. Taraf Devletler, çocukların bakımı veya korunmasından sorumlu kurumların, hizmet ve faaliyetlerin özellikle güvenlik,sağlık, personel sayısı ve uygunluğu ve yönetimin yeterliliği açısından, yetkili makamlarca konulan ölçülere uymalarını taahhüt ederler.

Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi:

MADDE 28:

1- Taraf Devletler, çocuğun eğitim hakkını kabul ederler ve bu hakkın fırsat eşitliği temeli üzerinde tedricen gerçekleştirilmesi görüşüyle özellikle:

a) İlköğretimi herkes için zorunlu ve parasız hale getirirler;

b) Ortaöğretim sistemlerinin genel olduğu kadar mesleki nitelikte de olmak üzere çeşitli biçimlerde örgütlenmesini teşvik ederler ve bunların tüm çocuklara açık olmasını sağlarlar ve gerekli durumlarda mali yardım yapılması ve öğretimi parasız kılmak gibi uygun önlemleri alırlar;

c) Uygun bütün araçları kullanarak, yüksek öğretimi yetenekleri doğrultusunda herkese açık hale getirirler;

d) Eğitim ve meslek seçimine ilişkin bilgi ve rehberliği bütün çocuklar için elde edilir hale getirirler;

e) Okullarda düzenli biçimde devamın sağlanması ve okulu terketme oranlarının düşürülmesi için önlem alırlar.

2- Taraf Devletler, okul disiplininin çocuğun insan olarak taşıdığı saygınlıkla bağdaşır biçimde ve bu Sözleşme’ye uygun olarak yürütülmesinin sağlanması amacıyla gerekli olan tüm önlemleri alırlar.

3- Taraf Devletler eğitim alanında, özellikle cehaletin ve okuma yazma bilmemenin dünyadan kaldırılmasına katkıda bulunmak ve çağdaş eğitim yöntemlerine ve bilimsel ve teknik bilgilere sahip olunmasını kolaylaştırmak amacıyla uluslararası işbirliğini güçlendirir ve teşvik ederler. Bu konuda, gelişmekte olan ülkelerin gereksinimleri özellikle gözönünde tutulur.

Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi:

MADDE 29:

1- Taraf Devletler çocuk eğitiminin aşağıdaki amaçlara yönelik olmasını kabul ederler:

a) Çocuğun kişiliğinin, yeteneklerinin, zihinsel ve bedensel yeteneklerinin mümkün olduğunca geliştirilmesi;

b) İnsan haklarına ve temel özgürlüklere, Birleşmiş Milletler Andlaşmasında benimsenen ilkelere saygısının geliştirilmesi;

c) Çocuğun ana–babasına, kültürel kimliğine, dil ve değerlerine, çocuğun yaşadığı veya geldiği menşe ülkenin ulusal değerlerine ve kendisininkinden farklı uygarlıklara saygısının geliştirilmesi;

d) Çocuğun, anlayışı, barış, hoşgörü, cinsler arası eşitlik ve ister etnik, ister ulusal, ister dini gruplardan, isterse yerli halktan olsun, tüm insanlar arasında dostluk ruhuyla, özgür bir toplumda, yaşantıyı, sorumlulukla üstlenecek şekilde hazırlanması;

e) Doğal çevreye saygısının geliştirilmesi.

2- Bu maddenin veya 28’inci maddenin hiçbir hükmü gerçek ve tüzel kişilerin öğretim kurumları kurmak ve yönetmek özgürlüğüne, bu maddenin 1 inci fıkrasında belirtilen ilkelere saygı gösterilmesi ve bu kurumlarda yapılan eğitimin Devlet tarafından konulmuş olan asgari kurallara uygun olması koşuluyla, aykırı sayılacak biçimde yorumlanmayacaktır.