“Nisan ahmakları”

Dünyada gayri resmi “şaka günü” olarak kutlanan 1 Nisan’da, yakın arkadaşların birbirine yaptığı basit şakaların yanında, basın yayın organları ve günümüzde internet yayınlarıyla da yapılan kitlesel şaka girişimleri gündelik hayatın renklerinden biri haline geldi.

Uydurma açıklamalar bir yana 1 Nisan’ın şaka günü olarak kutlanmasının tarihsel kökenine dair muhtelif rivayetler var. Bunlardan hiçbiri bu geleneğin ne zaman ve nasıl başladığını kesin olarak tespit etmiyor.

Yaygın olarak bilinen açıklama, Ortaçağ Avrupası’nda Roma İmparatorluğu döneminden kalma Jülien takviminin terk edilmesi ve Gregoryen takvime geçilmesiyle yılın hangi gün başladığına dair ortaya çıkan kafa karışıklığının böyle bir şaka geleneğine yol açtığı.

Roma İmparatoru Julius Ceasar’ın adıyla anılan Jülyen takvimde yıl bahar ekinoksunun hemen ertesine denk gelen 25 Mart tarihinde başlıyordu. Roma pagan geleneğinde yeni yıl kutlaması tanrılarının anası olduğuna inanılan Kibele’nin anıldığı Hilaria bayramıyla kutlanıyordu. Kelime olarak Latince “neşeli olanlar” anlamına gelen Hilaria, mutluluğu, sevinci ve canlanmayı yücelten bir kutlamaydı.

Avrupa’da 16. yüzyılın sonunda kilise, Jülyen takvimi yerine Papa XIII. Gregory’nin adıyla anılan, bugün de dünyada yaygın kullanılan miladi takvim olan Gregoryen takvimi benimsedi. Yeni takvimde yıl 1 Ocak tarihinde başlıyordu.

Ortaçağ Avrupası’nın ademi merkezi siyasi yapısı ve haberleşme olanaklarının yetersizliği nedeniyle birçok bölgede halkın uzun süre takvim değişikliğinden haberi olmadı. Haberi olan bazı yerlerdeki siyasi yöneticiler ve halk kesimlerinin kiliseden hoşnutsuzlukları nedeniyle değişikliği kabul etmekte ayak diredi. Bu sebeple takvim değişikliğinin yaygınlaşması zaman aldı.

Yıllar içinde takvim değişikliği artık yaygın olarak benimsendikten sonra hala Jülyen takvimine göre baharda yeni yılı kutlayan kişilerle dalga geçmek için onlara “Nisan ahmakları” (April fools) dendiği ve şaka gününün bugün İngilizce’de kullanılan adının buradan geldiğine inanılıyor.

AA